شیطنت های شیرین عزیزدل مامان

ایلیا ی نازم این روزا دوست داری همه چیز  را دست بگیری بعدم سریع ببری تو دهنت .مامان فدای اون دستای کوچولوت بشه..قربونت بشم آخه عزیز دلم  اسباب بازی و عروسک که خوردنی نیست.!!!

چند شب که تو پسر ناز مامان دوست داری که زودتر از ساعت 3 نخوابی و جالب تر از اون اینکه دوست داری ببرمت تو اتاقت و تو با دقت هر چه تمام تر اسباب بازی ها و درودیوار نقاشی شده اتاقتو نگاه کنی بعد از اون تلاش می کنی که به همه چیز دست بزنی. از بین تموم اسباب بازیهات دوست داری  عروسکی که بابایی سال 87 کادو ولنتاین به مامانی داده بود و توی سبد دوچرخه ات گذاشتمو در بیاری و بخوریش!الهی قربونت بشم.همه زندگی منی عزیز دلم .

این روزا لحظه لحظه که نفس می کشم خدا را شکر می کنم.(پروردگارا هزاران بار شکر.مهربانیت را سپاس.سپاس که وجودم را قابل آن دانستی که فرشته ای از بهشت را مهمان نگا ه منتظرم کنی.سپاس عظمتت را که حس زیبا و مقدس مادر بودن را به وجودم  ارزانی داشتی.به امید آنکه لایق مهربانیت باشم.آمین...).

این دو تا عروسکت یکیش مال بابایی یکیش مال مامانی.سمت راستی کادو مامان به بابا سال ٨٦ و سمت چپی کادو روز ولنتاین که بابایی به مامان سال 87 داد.)

اینم همون عروسکیه که گفتم عجیب دوست داری از دوچرخه ات درش بیاری و بخوریش.مخصوصا دماغشو.اگه بدونی مامانی چه تلاشی می کنی تا با دستای کوچیکت از سبد دوچرخه ات بکشیش بیرون.تازه اونم ساعت 3 شب!!!فدات بشم عزیز دلم.

الهی مامان فدای خودتو و بازیگوشی هات بشم.دوست دارم.تموم زندگی منی مامانی.