پسرک شطرنج باز مامان

عزیز مامان این روزا حسابی کنجکاو شدی و شیطنت های خاص خودتو داری که بی نهایت هم شیرین اند.شطرنج روی میز با اون مهره های جورواجورش بدجوری نظر پسر کوچولوی ما را به خودش جلب کرده بود .از روی میز پایین آوردمشونو غافل از عواقب این کارو بی خبر از خطری که در کمین مهره های بیچاره است با همدیگه مشغول شطرنج بازی شدیم.فدای پسرم بشم که به سبک خاص خودت بازی می کنی که بی شباهت به سبک شطرنج بازهای حرفه ای برره ای نیست!آنچنان حال شاه و وزیر نگون بخت را جاآوردی که اگر قبلا با 2 حرکت مات شده بودن اینقدر حالشون گرفته نمی شد.قربون پسرک شطرنج باز خودم برم عزیز دلم.

عزیز مامان چندتا از مهره ها را آنچنان پرت کردی که حساب کار دستشون بیاد با کی طرف هستن!بله دیگه با ایلیای شطرنج باز حرفه ای  مامان.بیچاره ها به دو سه نیم تبدیل شدند از جمله سر شاه بیچاره و سر و پا وزیر بینوا.عزیزکم این از اولین وسیله های خونه بود که تو با اون دستای کوچولوت شکستیشون.فدای یه تار موت مامانی.فدای سرت پسرک شیطون مامان.حسابی بازی کردی و خندیدی.مامان فدای خنده های بی نهایت شیرینت عزیز دلم.می دونی مامان این شطرنج را عمه فلور برای تولد بابایی  سال پیش بهش کادو داد که توهم از خجالت مهر ه هاش بدجوری دراومدی!بعد از شکستن این مهر ه های نگون بخت حالا خوردنشونم عجیب می چسبه!!آره مامانی؟مامان فدای اون شیطنت تو چشمات بشه عزیز دلم.ودر نهایت این هم نمایی از شطرنج خونه ما و مهره های  بینوای اون!