اولین غذای کمکی ایلیای من

عزیز دلم پنجشنبه 6 تیر اولین غذای کمکیتو  خونه مادر نوش جونت کردی.همیشه زحمتای تموم نشدنی ما روی دوش مادر.دقیقا 180 روز از روز تولدت می گذشت ما خونه مادر بودیم.مادر واست فرنی درست کرد و  بهت داد که بخوری.منم تند تند ازت عکس می گرفتم.خاله و بابایی هم بهت می خندیدن.آخه عزیزم واقعا بامزه می خوردی.نمی دونستی قاشقو بخوری دستتو بخوری دست مادر را بخوری یا ظرف غذاتو.هر از گاهی هم یه جیغ خوشحالی از ته دلت می کشیدی.آخر سر واقعا قیافت دیدنی بود.دست و پا صورت ماهتو مبل مادر دست و صورت مادر را پر فرنی کرده بودی.مامانی غذاتو خودت بخور دیگه مبل که فرنی نمی خواد!

جونم واست بگه مامانی غذا خوردن همانا و شروع شیطنتات همانا.دقیقا تا ساعت 2 شب با من و مادر یه عالمه بازی کردی و بلند بلند خندیدی و جیغ کشیدی.خاله بهت می گفت خاله اکس خوردی.به مادر می گفتیم مادر چی ریختی توی فرنی گل پسرت؟!!قربونت بشم الهی همیشه بخندی همیشه شاد و سالم باشی.پسر گلم اینو بدون مادر واسه مامانی دنیا دنیا زحمت کشیده و می کشه .مامانی جونشو مادر.خدایا همیشه همیشه سلامت باشه و دل شکستش دیگه هیچ وقت غصه دار نشه که خودت می دونی فرشته است و لایق تموم خوشی ها.